به عنوان مثال، بلومبرگ مدعی است که چشم انداز اقتصاد چین «برای سال جدید تیره و تار» است و شاخص کل نشان دهنده افت در عملکرد ماه دسامبر نسبت به شتاب ضعیف در نوامبر است.
درست است، چین ممکن است در روزهای اولیه که این کشور سطح مدیریت کرونا را کاهش داده، با چالش‌هایی در خرده‌فروشی و هزینه‌های مصرف‌کننده مواجه شود. اما نیازی به هیاهو در مورد آن نیست. لغو محدودیت‌های مرتبط با کووید به معنای بازگشت فوری رشد اقتصادی نیست. افزایش موارد ابتلا که ممکن است در هر کشوری، و نه فقط چین، اتفاق بیفتد، به این معنی است که بازگشت مردم به مغازه ها و رستوران ها زمان می برد.
جدیدترین آمار و ارقام حاکی از احیای بازار مصرف چین هستند. خبرگزاری شین هوا گزارش داد که از زمان تغییر سیاست چین در زمینه کرونا، تعداد تماشاگران در برخی از سالن‌های سینما در پکن به 75 درصد سطح عادی بازگشته و غذاخوری‌های محبوب شاهد مراجعه بیش از 80 درصدی مشتریان بوده اند.
بهینه سازی اقدامات در زمینه مقابله با ویروس کرونا به این معنی است که مردم چین تمایل بیشتری به سفر و هزینه کردن خواهند داشت. هوانگ ون تائو، اقتصاددان ارشد شرکت چاینا سکیوریتیز به شین هوا گفت که مصرف به نیروی محرکه اصلی برای رشد اقتصادی تبدیل خواهد شد. وو چاومینگ، اقتصاددان ارشد مؤسسه اقتصادی بین المللی چیزینگ، معتقد است که هزینه مصرف سرانه مردم چین از 8 درصد به 12 درصد در سال جدید افزایش خواهد یافت.
بسیاری از شرکت های خارجی نیز به چشم انداز اقتصادی چین خوش بین هستند. به گزارش شین هوا، کنیچی تاناکا، رئیس شرکت سرمایه‌گذاری فوجی‌فیلم در چین گفت: «اگرچه کاهش مدیریت کووید توسط چین ممکن است در کوتاه‌مدت چالش‌هایی را به همراه داشته باشد، اما ما معتقدیم که در بلندمدت شاهد بهبود معناداری خواهیم بود.
اما در پوششی که برخی رسانه های غربی دارند، همه چیز در مورد چین وارونه منعکس می شود. از نظر آنها، تغییر در مدیریت کرونا می تواند به یک چشم انداز اقتصادی «بد» منجر شود، اما ضمنا، سیاست پویای چین در زمینه کووید صفر نیز از نگاه آنها به معنای یک اقتصاد شکست خورده بود.
آیا سیاست پویای چین در حوزه کووید صفر که قبلا اجرا شد، منجر به عملکرد ضعیف اقتصادی شده است؟ مسلماً نبرد سخت با ویروس کرونا در سه سال گذشته اختلالاتی ایجاد کرده است. اما اقتصاد چین توانسته است تاب آوری خود را تثبیت کند. این امر نه تنها معیشت اساسی مردم را تضمین کرده، بلکه از نظر حجم تجارت و تولید از اکثر کشورها پیشی گرفته است.
بر اساس گزارش سازمان همکاری و توسعه اقتصادی، در حالی که اقتصاد جهانی متاثر از شیوع ویروس کرونا به قعر خود رسید، تولید ناخالص داخلی چین با نرخ متوسط سالانه 4.6 درصد از سه ماهه سوم 2019 تا سه ماهه سوم 2022 رشد کرد. این بسیار بالاتر از میانگین جهانی است. این رقم برای آمریکا، به عنوان بزرگترین اقتصاد جهان، در مدت مشابه 1.6 درصد بود. کشورهای توسعه یافته بزرگ از جمله آلمان، فرانسه، بریتانیا و ژاپن نیز شاهد رشد کمتر از نیم درصدی تولید ناخالص داخلی خود بودند.
علاوه بر این، در مقایسه با آمریکا که نرخ تورم در آن به بالاترین حد در چهار دهه گذشته رسید، چین این رقم را در سطح نسبتاً پایینی نگه داشت.
سیاست پویای کووید صفر چین در سه سال گذشته را هرگز نمی توان معادل سیاست درهای بسته دانست. بر اساس گزارش اداره کل گمرک چین، تجارت خارجی این کشور در حوزه کالا در 11 ماهه اول سال 2022 با 8.6 درصد رشد سالانه به 38.34 تریلیون یوان (5.78 تریلیون دلار آمریکا) رسید.
حقیقت و واقعیت گویاتر از شعار و سخنرانی است. در اثنای شرایط متغیر، سیاست چین در حوزه مقابله با ویروس کرونا، به طور مستمر تعدیل می شود. مردم چین، به جای آن رسانه های غربی، حرف آخر را در مورد تأثیرات سیاست کشورشان می زنند.
