صدها تن از علاقه مندان به پیاده روی که در منطقه دلتای رودخانه یانگ تسه زندگی می کنند، روز سه شنبه با آغاز جشنواره سفر قرمز کوه سی مینگ، در روستای هنگ کان تو در یویائو، استان جه جیانگ واقع در شرق چین، مسیرهای پیاده روی جدیدی را تجربه کردند.
روستای هنگ کان تو که زمانی یک پایگاه توسعه نیافته و دورافتاده بود، با بهره گیری از گردشگری مبتنی بر انقلاب، استفاده از منابع سبز و گسترش کشاورزی ارگانیک تخصصی خود، به یک روستای معروف و مرفه تبدیل شده است. این روستا به عنوان یکی از هشت خلبان «دهکده آینده» در منطقه نینگبو، نقش برجسته و نمونه ای ایفا می کند.
شی جین پینگ، رئیس جمهور چین، در سال 2003، زمانی که دبیر کمیته استانی ژجیانگ در حزب کمونیست چین بود از این روستا بازدید کرد و روستاییان را تشویق کرد که فقر را از بین ببرند و برای ساختن روستایی مرفه در سریعترین زمان ممکن تلاش کنند.
توسعه روستای هنگ کان تو یک مورد چشمگیر از احیای مناطق روستایی است که طی آن سازمان‌ها و اعضای محلی حزب کشاورزان را به خروج از فقر هدایت کرده اند و به آنها کمک می‌کنند تا روستاهایی بسازند که مرفه و توسعه یافته باشند.
از سال 2003 تا 2017، در مجموع 150 میلیون یوان (21.83 میلیون دلار) در این منطقه برای انجام تعمیرات در پایگاه ضد ژاپنی سابق در جه جیانگ شرقی و گسترش صنعت گردشگری قرمز با ساخت مراکز توریستی جدید و تسهیلات پشتیبانی، و همچنین ترویج برنامه های آموزشی با موضوع انقلاب سرمایه‌گذاری شد. با جاده‌های جدید و بزرگراهی که میلیون‌ها یوان هزینه شده، این روستا به یک مکان دیدنی محبوب در چین تبدیل شد.
درآمد سرانه یکبار مصرف سالانه روستاییان هنگ کان تو از کمتر از 2700 یوان در سال 2003 به 27568 یوان در سال 2017 افزایش یافت که 10 برابر افزایش یافته است. این رقم در سال 2022 به 47108 یوان رسید که افزایش قابل توجه دیگری به میزان 71 درصد در مقایسه با رقم سال 2017 بود.
به قول معروف چینی ها، «با یک گل بهار نمی شود. صد گل که با هم شکوفا شوند بهار واقعی است.» به همین ترتیب، سازمان های محلی حزب هرگز رسالت ایجاد رفاه مشترک برای کل جامعه را فراموش نمی کنند.
روستای هنگ کان تو و هشت روستای اطراف آن اتحاد رفاه مشترک هنگکانتو هونگ فنگ را تشکیل می‌دهند، که مسیر قطار مسافرتی گردشگری و تحقیقاتی بین روستایی را راه‌اندازی کرد و یک خوشه کشاورزی منطقه‌ای در مقیاس بزرگ ایجاد کرد تا مناطق اطراف را برای دستیابی به رفاه مشترک توسعه دهد.
زنی 50 ساله در یکی از روستاهای همسایه به گلوبال تایمز گفت: «خوشحالم که می بینم قطار گردشگری که مسافران را از کنار روستای من عبور می‌دهد، به ما امکان ثروتمندتر شدن را می‌دهد.»
تلاش‌های آنها از روستاها به استان‌ها گسترش یافت و به روستای «سنهه» در استان خودمختار لیانگ شان یی در استان سی چوان در جنوب غربی چین رسید. روستاییان سنهه تا سال 2020 خود را از فقر خارج کردند. در حال حاضر، روستاهای هنگکانتو و سنهه توافقنامه کمک متقابل دارند و همچنین تعدادی توافقنامه همکاری در زمینه رهبری سازمان حزب، فروش محصولات کشاورزی و مبادلات فرهنگی داشته اند.
اعضای حزب و روستاییان علاوه بر سرمایه گذاری بر کشاورزی سنتی و گردشگری قرمز و درآمدزایی از فرهنگ آشپزی محلی، همچنان به دنبال راه های جدید برای نوآوری و ارتقای توسعه روستا هستند. وانگ ونیان در میان آنها پیشگام است. او می گوید: «من در 20 سال گذشته به بیش از 70 کشور جهان سفر کرده ام و دهکده ها و کشاورزان بزرگی را در کشورهایی مانند ژاپن و بریتانیا پیدا کرده ام. معتقدم زادگاه من لیانگ لونگ نیز می تواند مکانی دلپذیر برای زندگی باشد و چین نیز می تواند کشاورزی و کشاورزان عالی داشته باشد.»
