اتفاقاتی که شنبه شب در ورزشگاه ملی المپیک شهر توکیو رخ داد، آن شب را برای هر کسی در این محل حاضر بود، تماشایی و به یادماندنی کرد.
به نقل از راوی خبر از توکیو، مسابقات دوومیدانی پارالمپیک 2020 به مانند رقابت‌های این رشته در المپیک در ورزشگاه ملی المپیک شهر توکیو برگزار می‌شود.
شنبه شب در این ورزشگاه رقابت ورزشکاران در دو ماده پرش طول کلاس ادغامی T61 و T63 و پرتاب نیزه کلاس F57 برگزار شد، رقابت‌هایی به غایت جذاب و مثالی برای اینکه بگویید «ورزش غیرقابل پیش‌بینی و تلاش برای رسیدن به هدف در ثانیه‌هاست».
در ماده پرش طول تا پرش ششم و آخر دانیل واگنر دانمارکی با پرشی به طول هفت متر و هفت سانتیمتر اول بود. این ورزشکار پارالمپیکی طلا را در مشت خود داشت و تا سه پرش آخر نفر اول بود و صاحب مدال طلا.
واگنر 28 ساله نفر اول بود تا اینکه نوبت به انتاندو مالانگو پارالمپین 19 ساله اهل آفریقای جنوبی رسید. او با پرشی به طول هفت متر و 17 سانتیمتر ضمن ارتقای رکورد جهان در کلاس T61 به یکقدمی مدال طلا رسید، مدالی که تا ثانیه‌ای قبل در دستان واگنر بود.
پرش مالانگو که تمام شد، مربی‌اش پرچم آفریقای جنوبی را برای او انداخت، اما این ورزشکار جوان شادی نکرد و منتظر پرش رقبای آلمانی و دانمارکی ماند.
بعد از انتاندو مالانگو، نوبت به پرش یکی مانده به آخر رسید و باید لئون شفر ورزشکار 24 ساله آلمانی می‌پرید. او هم خوب پرید، بیشتر از رکورد واگنر و کمتر از رکورد مالانگو. هفت متر و 12 سانتیمتر برای ارتقای رکورد پارالمپیکی کلاس T63 کافی بود، اما برای مدال طلای رقابت شنبه شب پنج سانتیمتر کم داشت!
همه پریدند و دست آخر نوبت رسید به واگنر، همان که تا پرش‌های آخر اول بود و صاحب مدال طلا، اما با پرش‌های خوب رقبای آلمانی و آفریقایی‌اش، حالا سوم بود. او در پرش آخر هم خوب پرید. همه هم تشویقش کردند، حتی مالانگوی آفریقایی، اما انگار مقدر این بود که جوان آفریقایی صاحب گردن آویز طلا شود و پرش واگنر کمتر از بهترین رکورد او بود. چند سانتیمتر کمتر. طلا به مالانگو رسید، به او که با دو پای مصنوعی بیشتر و بهتر از همه رقبایش پرید. مفت چنگش.
کمی آن طرف‌تر هم رقابتی جذاب در جریان بود. بین دو ایرانی که یکی برای کشورمان رقابت می‌کرد و دیگری برای آذربایجان. پاپی با پرتاب‌های خوبش در مسابقه پرتاب نیزه چشم‌ها را خیره کرد. شکستن رکورد جهان و پارالمپیک آن هم برای دو بار جایزه‌اش فقط یک چیز است، مدال طلا، اما یک میهمان ناخوانده ضیافت پاپی را خراب کرد. او کسی نبود، جز حامد حیدری که همه او را با نام عبدالله حیدری می‌شناسند. این ورزشکار معلول 30 ساله که اصالتی اردبیلی دارد، تمام معادلات پاپی را بر هم زد و دست آخر صاحب مدال طلا شد.
پرتاب‌های حیدری یکی از دیگری بهتر بود و دست آخر با رکوردشکنی صاحب مدال طلا شد. او آنقدر خوب نیزه‌ها را انداخت که دیگر برای پرتاب نیزه ششم اقدام نکرد. با طلای حیدری، نقره شد، سهم پاپی. همانی که خود حیدری در المپیک قبلی برای کشورمان گرفته بود و امروز افتخار مدال طلایش شد برای آذربایجان.
رقابت شنبه شب تمام شد، اما خاطره‌اش حک شد در خاطر ما تا هر وقت کسی از اینکه ورزش جذاب نیست گفت، واو به واو برایش تعریف کنیم، شب به یادماندنی ورزشگاه المپیک توکیو را.
