محمد حسین کاشی کارآفرین و فعال فضای مجازی و اقتصاد دیجیتال یکی از چالش‌ها و مسائل کسب و کارهای حوزه فناوری اطلاعات در کشور را عدم حمایت صندوق‌های دولتی عنوان کرد که با نقش حمایت در این عرصه حضور دارند.
وی با اشاره به نقش صندوق‌های دولتی که با هدف حمایت از توسعه کسب و کارهای حوزه فناوری اطلاعات شکل گرفته‌اند از فعالیت صندوق نوآوری و شکوفایی و فرآیند اعطای تسهیلات آن به دلیل طولانی بودن پروسه دریافت تسهیلات، کارمزد و تضامین سنگین، انتقاد کرد.
این فعال فضای مجازی خاطرنشان کرد: صندوق‌های سرمایه گذاری ریسک پذیر که در کشور با هدف نقش حمایتی ایجاد شده‌اند در حوزه کسب و کارهای فناوری اطلاعات و فضای مجازی، فرآیندهای دشواری دارند. به نحوی که یک کسب و کار برای دریافت وام و تسهیلات از این صندوق‌ها با فرآیندهای سخت و پیچیده‌ای روبرو می‌شود.
کاشی گفت: کسانی در فرآیندهای حمایتی صندوق‌های سرمایه گذاری از جمله صندوق نوآوری و شکوفایی حضور دارند که با فضای کسب و کار واقعی فاصله دارند و گاهاً شاید درک درستی از شرایط دشوار تاب آوری کسب و کارها در شرایط سخت اقتصادی ندارند و از آن مطلع نیستند.
گذر کسب و کار از هفت‌خوان برای تسهیلات
وی ادامه داد: در این مجموعه‌ها شاهد حضور مدیرانی هستیم که در برخی موارد متأسفانه درک درستی از فضای کسب و کارهای نوپا ندارند و برای دریافت تسهیلات از آنها، کسب و کار باید از هفت‌خوانی گذر کند که در بسیاری موارد شدنی نیست و به همین دلیل خیلی‌ها در همان مراحل اولیه از ادامه کار باز می‌مانند و خیلی از افراد و کسب و کارهای متقاضی نیز دچار سرخوردگی می‌شوند.
این کارشناس با تاکید بر اینکه برنامه و جهت دهی مناسبی برای ارائه تسهیلات به کسب و کارهای حوزه فناوری اطلاعات از سوی صندوق نوآوری و شکوفایی دیده نمی‌شود، خاطرنشان کرد: ارائه تسهیلات باید در مسیری باشد که به لایه‌های نیاز کشور از سوی آن کسب و کار، پاسخ داده شود.
وی افزود: برای مثال هم اکنون حوزه نرم افزارهای پایه کاربردی شبکه ملی اطلاعات، کلاد و هوش مصنوعی نیازمند حمایت و ارائه تسهیلات کلان است. اما شاهد هستیم که یک سری شرکت‌های تجاری که محصولات خیلی عادی‌تری تولید می‌کنند و حتی استارت‌آپ هم نیستند به راحتی از این تسهیلات استفاده می‌کنند اما کسب و کارهای نیازمند در مسیر دریافت، دچار مشکل می‌شوند.
کاشی با بیان اینکه فرآیند حمایت از کسب و کارهای حوزه فناوری اطلاعات دارای مشکل است و در این فرآیند جنبه‌های تسهیل گری دیده نمی‌شود، گفت: در این فرآیند تنها مباحث مالی دیده شده است؛ در صورتی که برخی نیازها با ارائه یک مدل هدفمند حمایتی مانند واگذاری فضا و امکانات و همین طور بستر سازی برای ورود به بازار و تبلیغات قابل رفع است.
این فعال فضای مجازی و اقتصاد دیجیتال با تاکید بر اینکه نباید یک کسب و کار نوپا را به راحتی مقروض کرد، افزود: مشکل دیگر در دریافت این تسهیلات به مدت زمان تنفس در بازپرداخت مربوط می‌شود که برای کسب و کارهای نوپا معقول نیست و همه کسب و کارها نمی‌توانند با یک مدت زمان معین تنفس، تسهیلات را بازگردانند.
صندوق‌های حمایتی نباید با نگاه بانکی اداره شوند
وی با تاکید بر اینکه صندوق‌های ریسک پذیر نباید با نگاه بانکی اداره شوند و با این مدل‌ها تأثیرگذار نیستند، گفت: برای مثال از کسب و کار می‌خواهند که اگر a ریال دریافت کرده باید a+۲ پرداخت کند. یعنی نگاهشان بانکی است. اگر قرار بود این‌طور باشد کسب و کار می‌تواند با این شرایط از بانک هم وام بگیرد.
این کارشناس فناوری اطلاعات با بیان اینکه شاید طی سال‌های اخیر برخی فرآیندها در این صندوق‌ها بهتر شده باشد، ادامه داد: اما نسبت به فرآیندهایی که در خیلی از کشورها و مجموعه‌های سرمایه گذاری و صندوق‌های حمایتی دیده می‌شود، این روند در کشور ما همچنان با نقاط ضعف زیادی روبرو است.
به گفته کاشی، این صندوق‌های حمایتی کاری با سود و زیان کسب و کارها ندارند و در هر صورت سودشان را از تسهیلات می‌گیرند و صرفاً تفاوت این صندوق‌ها نسبت به بانک، در میزان بهره ارائه تسهیلات عمده است که پروسه طولانی اعطا و مراحل سخت کارشناسی در بسیاری از موارد مشکلات خاص خود را دارد و پروسه سرمایه گذاری یا دریافت تسهیلات را مشکل می‌کند.
